கண்ணம்மாவின் காதல்

கயல்விழி கதைச் சொல்ல

முயல் பற்கள் மொழி பேச

கனியமுதிதழால் உன்னை

களவாடிச் சென்றிடுவேன்

பிறைநிலவு புன்னகையும்

பின்னிய குழலழகும்

பின் நின்று நீ அணைக்க

என் காதணியும் வெட்கமுறும்

கருநிறத்து முரடன் உந்தன்

நிறம் பூசாது நான் இருந்தால்

நாணத்தில் என் கண்கள்

நயமாக தெரியாது

உத்தம பொய்கள் பல உண்மையறிந்தும்

கேட்டிடுவேன்

உன் விருப்பு வெறுப்பனைத்தறிந்தும்

சீண்டிடுவேன்

செல்ல ஊடல்களுக்கு அடிக்கல்

நாட்டிடுவேன்

கண்ணம்மா என நீ அழைத்தால்

குழந்தையாக 

மாறிடுவேன்

நான் ஏன் பிறந்தேன் ?

வயிற்றுக்குள் பிரண்டவனை

மார்ச்சூட்டில் புதைத்துக்கொள்ள

அவள் மனமும் ஏங்க

உடல் முழுதும் நோக

தலைகீழாய் பிரசவித்தாள்

தனயன் எனையை

வெளிச்சம் என் விழி கூச

விந்தை மனிதரைக் கண்டு

விழியால் வினவினேன்

நான் ஏன் பிறந்தேனென்று

மீசை மயிர் குத்த

வன்முறை முத்தமிட்டு

உச்சிமுகர்த்தான் தகப்பன்

நெகிழ்ச்சியில் அனைவரும்

பூரிப்பில் பெற்றவளும்

பெருமையில் பெற்றவனும்

இத்தனை அன்பு நிறைந்த

இன்பத்தை மொத்தமாய்

அவர்களுக்களித்தது

என்னுடைய பிறப்பு

நான் ஏன் பிறந்தேனென்ற வினாவிற்கு

அவனின் முத்தமும்

அவளது மார்ச்சூடும்

அவர்களது அன்பும்

பதிலாய் அமைந்தனவே..